Beschrijving
Een bijzonder grafmonument in cortenstalen look RVS met een prachtige gestileerde boom voor Harrie.
Bijzondere man – bijzonder grafmonument
Aukje en haar moeder kwamen langs om een monument voor Harrie te bespreken. Ze vertelden dat Harrie een bijzondere man was geweest, dwars en “eigen”wijs. In zijn jeugd had hij het niet naar zijn zin op school. Hij was tussen de muren van een klaslokaal een “slechte leerling” en hij zelf kon niet wachten om te gaan werken. Met speciale toestemming lukte het hem op 16 jarige leeftijd te stoppen met school (LTS) en te gaan werken. Werken betekende voor hem vooral werken met zijn handen. Hij was praktisch ingesteld, handig en had een lichte verzameldrift. Hij was dwars van karakter en hield van de rockmuziek uit de jaren 70 (Ten years After, Deep Purple. Rory Gallagher). Muziek die ook op zijn uitvaart in de lange versies gespeeld werd.

Droomhuis
Handig als hij was knapte hij het droomhuis dat Aukje en hij jarenlang op het oog hadden gehad zelf op. Ze hadden geduld moeten opbrengen eer het te koop kwam, maar na een paar jaar wachten was het uiteindelijk toch te koop komen te staan en hadden ze hun slag geslagen. Dolblij met hun aankoop! In de tuin van hun huis vervulde Harrie haar wens voor een vijvertje met een bankje. Dat werd dus een enorme vijver met een eiland in het midden met daarop een treurwilg en een bankje.

Alles dubbel
Verzamelaar als hij geweest was kwam er na zijn dood van alles te voorschijn – de zolders bleken volgepropt met tientallen oude radio’s. Hij had vrijwel alle spullen dubbel of driedubbel. Alleen van zijn vrouw had hij maar 1 exemplaar werd er onder zijn vrienden gegrapt.
Problemen
Helaas liep de relatie steeds stroever omdat Harrie leek te veranderen. Hij deed afstandelijker en gedroeg zich steeds minder als zijn oude zelf. Het werd extreem toen Harrie uitvalverschijnselen kreeg als Aukje weg was. Toen zij halsoverkop terug reed uit Brabant bleken bij aankomst de verschijnselen weer als sneeuw voor de zon verdwenen. Het voelde voor Aukje alsof Harrie “met haar voeten speelde”. Ondanks vreselijke hoofdpijnen wilde Harrie nog steeds niet dat er een dokter zou komen. Toen de dokter eenmaal langs kwam bleek het goed mis. Meerdere gezwellen in zijn hoofd verklaarden achteraf zijn veranderde gedrag en de uitvalverschijnselen zodra zijn bloeddruk door stress steeg.
De dood
Nog geen acht weken na de diagnose was Harrie dood. Zijn kist werd thuis in de garage boven de smeerput opgesteld. De uitvaart vond plaats vanuit het lokale café en was zoals Harrie was geweest, dwars met een rafelig, ruig randje.

Nader tot elkaar
De verwijdering en afstand die ontstaan waren door zijn onopgemerkte ziekte waren in zijn laatste dagen verdwenen. Eigenlijk kwamen Aukje en Harrie nader tot elkaar dan ooit. Aukje straalt als een verliefde en zocht een passend monument dat echt recht zou doen aan Harrie.
Gedenkteken
Al pratende kwam Aukje op het idee van een treurwilg die uit een plaat cortenstaal is weggesneden en er voor is gezet als aparte boom. Wortels die naar voren toe over het graf liggen en misschien een hart vormen. Tussen de wortels een symbolische vijver (blauw glas?) In de wilgenboom misschien een gezicht verwerken als dat lukt. Aukje noemde ook natuurlijke materialen als hout, gele steen en cortenstaal.
Ontwerpen
De eerste ideeën die genoemd werden in het gesprek werkte ik uit in een serie verschillende boompjes. Ik koos bewust voor een gestileerde boom, een treurwilg vanwege het verhaal van de vijver, het eiland en de boom met bankje. Op een dieper niveau verwijst een boom naar het oude funeraire symbool van de levensboom. Door de symmetrische en gestileerde vormgeving krijgt het boompje onbedoeld een bijna religieuze uitstraling.


Het definitieve ontwerp werd het eenvoudigste boompje van cortenstaal op een donkere voet (eiland) op een RVS spiegel (vijver) die ligt in een bed van Ardenne spilt stenen. De kleur van de gekozen stenen is warm geel. Voor deze steen is ook gekozen omdat Harrie een voorliefde voor de Ardennen had.
Mockup
De twee ontwerpen werden gecombineerd tot 1 ontwerp en die werkte ik uit in een prototype of mockup op ware grootte in karton.


Uitvoering gedenkteken in cortenstalen “look”
We besloten het monument van RVS te maken en dat in een cortenstalen look te poedercoaten. De reden om dit te doen waren tweeledig: we wilden geen roestwater op de RVS spiegel, maar misschien nog wel belangrijker, nu hadden we controle over de kleur! Cortenstaal kan op den duur erg donker worden en vooral met nat weer kan het corten nogal donker ogen.

Het gedenkteken werd in elkaar gelast en vervolgens in de gewenste look gepoedercoat. De spiegel gepolijst en naderhand samen gemonteerd. Tussendoor kwam Aukje met haar ouders langs om te kijken naar de vorderingen.

Op een koude decemberdag plaatsten we het monument samen met enkele familieleden en naasten. Ondanks de koude was het een warme aangelegenheid!

Wat prachtig, Jeroen !!
Ik ben super blij