Beschrijving
Een bijzonder gedenkteken voor Lars gemaakt van Corten en RVS
Lars
Lars was een jongen van 16 die door een noodlottig ongeluk om het leven kwam. Het was “een stom ongeluk”. Het overlijden van Lars was voor iedereen een harde klap; Lars zo’n goede jongen die geen vlieg kwaad had gedaan. Het voelde zo oneerlijk. Na zijn overlijden werd Lars thuis in de werkplaats waar hij zo graag werkte opgebaard in een open kist. Zijn broertjes en zusje waren daar veel en langdurig bij hem en konen zo goed afscheid nemen. Lars woonde in een klein dorp waar iedereen elkaar kent. Iedereen leefde met het verdriet om het verlies van Lars mee.
16 jaar
Lars was een zachtaardige jongen geweest die ondanks zijn leeftijd van 16 jaar niet opstandig was, maar wel ondernemend en organiserend. Opgroeiend op het platteland was hij veel buiten, vroeg zelfstandig en ondernemend. Hij kwam met plannen en realiseerde ze ook. Lars was zorgzaam en zorgde (te) goed voor anderen – hield daarom zelf weinig over. Hij hield van netjes en hoefde zelf niet zo heel veel, maar wat hij had moest wel goed zijn. Dat gold ook voor zijn kleding. Samen met zijn opa had Lars een keet op het terrein van zijn ouders gebouwd en omgetoverd tot een jeugdhonk voor zijn vrienden. Alles stond perfect waterpas en haaks. Hij zorgde er voor dat alles in goede banen liep en netjes bleef en ook dat de biertjes netjes betaald werden.
Techniek
Lars was een bescheiden jongen die hield van techniek en motoren, hij was erg handig en werkte graag met zijn handen. Hij kon al heel vroeg lassen, vond dingen uit en maakte soms objecten van metaal voor anderen. Hij was net begonnen met werken en bloeide helemaal op tussen collega’s en techniek. Het soort werk en de locatie; het paste perfect bij hem.
Op de begrafenis werd zijn kist op een kar getrokken door een grote rode trekker, de stoet werd afgesloten door weer een andere trekker. Zijn nieuwe baas had dit zo geregeld.
Sprinkhaan
Vlak na zijn dood was er een voortdurend een sprinkhaan in de buurt. Als kind vond hij dat al een bijzonder beestje. Ook een tante die erg op Lars gesteld was zag een sprinkhaan, terwijl dat niet paste bij de tijd van het jaar.
Gedenkteken cortenstaal – bouten en moeren
De ouders wilden het monument voor Lars liefst zelf maken. De kennis, ervaring en machines waren er; de andere kinderen konden er dan ook zelf wat aan bijdragen. De steeksleutel werd als eerste genoemd als element. Het paste perfect als symbool bij Lars: constructief en symbool voor zijn liefde voor techniek. Bij een steeksleutel horen bouten en moeren. In het ontwerp staat iedere moer voor een gezinslid. Het roestige ijzer is niet alleen mooi, het is ook mannelijk en stoer. Een ranke sprinkhaan van RVS draad gemaakt zit op het monument. Vooraan is een bak gemaakt waar spulletjes in kunnen. Er zit ook een geheim laatje in waar de broertjes en zusje spulletjes voor Lars kunnen achterlaten. Op de steeksleutel werd nummer 16 gegraveerd – de leeftijd waarop Lars overleed.
De zijkanten van de grafzerk van corten lopen iets naar binnen weg om een ranker effect te geven aan de liggende plaat.
Naam in eigen handschrift
De naam van Lars sneden we uit gepolijst RVS in zijn eigen handschrift. De naam is geklemd in een steeksleutel van richtingloos geschuurd RVS en schittert op de begraafplaats boven de andere stenen uit.
Ontwerp
Het ontwerp kwam in nauwe samenspraak met de ouders en broertjes en zusje tot stand. Na een aantal miniatuur ontwerpen maakte ik een mock-up op ware grootte. Daarin werd duidelijk dat de zijkanten van de corten plaat iets naar binnen moesten weglopen om het geheel minder massief te maken. Ook werden toen de sprinkhaan, het geheime laatje en het nummer op de steeksleutel met elkaar bedacht.
Uitvoering
Het meeste werk is door de vader van Lars in eigen beheer thuis in de werkplaats gemaakt. Hij had het vakmanschap en de mogelijkheden om dit te doen. Hierdoor werd het monument nog persoonlijker en waardevoller. Alleen het RVS werk van de steeksleutel en de naam heb ik verzorgd.
Plaatsing
Op een decemberochtend plaatsten familie en vrienden zelf het monument. Op een kar trokken ze het gedenkteken naar het graf. Een kleine stoet mensen volgde. Met zijn zessen tilden ze het grafmonument van de kar en lieten het voorzichtig op het graf zakken. Het was een emotioneel moment om het gedenkteken met de naam van Lars te zien tussen de overige grafstenen. Niemand plaatst graag een grafmonument voor zijn geliefde, zeker niet voor iemand zo jong als Lars die nog aan het begin van zijn leven stond. Het gemis zal altijd blijven.
Lars ligt begraven op een piepkleine begraafplaats met uitzicht tot aan de horizon in Oosterzee in Friesland.
Reacties
Wauw!!!! Prachtig geworden.
Het is super mooi
Wauw wat mooi gemaakt! Tranen in mijn ogen
